Eind 2006 werd ik er op gewezen dat er een blog in Gent was. Een stadsblog, Gentblogt.be zowaar. Ik had het nog niet ontdekt, hoewel ik toch al zo’n 4 jaar in Gent verbleef. Afkomstig uit Zeeuws-Vlaanderen, een “reservebelg” dus, en ruim 30 jaar professioneel actief geweest als fotograaf in de publiciteitssector. Kranten, week- en maandbladen, reclamebureaus, juist die voedingsbodem gaf me de zet om eens wat in te sturen naar Gentblogt.
Vanaf toen ging het snel. Eerst wat foto’s, dan eens een reportage, en voor ik het wist werd ik bij de redactie gevraagd en smeet mij er volledig in. Zeker ook mijn eerste Gentse Feesten, met o.a. puppetbuskers, voor Gentblogt was het rennen en vliegen, maar wat was het goed. Aan het eind van de avond of midden in de nacht bij eindredacteur Michel de foto’s uitzoeken, het deed weer denken aan mijn krantentijd. Ook omdat de mensen, redactie en medewerkers waar ik mee te maken kreeg, dat enthousiasme danig aanspoorden. Veel schrijven lag me niet zo, maar fotograferen des te meer.
Juist die wisselwerking met Gentblogt en het sociale ervan met het stadsleven van Gent heeft me zoveel meer laten proeven van kunst (musea), muziek (festival van Vlaanderen), cultuur dus in allerlei vormen. En zoveel interessante en lieve mensen leren kennen.
Het verzorgen van de “foto van de dag” werd later een dagelijkse routine. Ik zal dat missen, het was altijd een vast patroon van de dag (of nacht) een foto te kiezen. Gentblogt is de inzenders veel dank verschuldigd dat ik genoeg “munitie” kreeg om ’s morgens een “verse” foto te plaatsen. Dat wordt afkicken!
Ik zal het missen uiteraard! Maar het is goed om op een juist ogenblik te stoppen met de blog, alles heeft zijn tijd, zeker in internetland. Alles blijft zichtbaar via het archief. Zodat we kunnen mijmeren bij de 10 jaren van het “project” die een blijvende indruk gemaakt hebben op mijn leven.
